Bazı insanlar cehenneme gitmemek için belirli ayin ve ritüelleri yerine getirmeleri gerektiğine inanıyor. Bazı insanlar cehenneme gidip gitmeyeceğimizi kesin olarak bilmemizin bir yolu olmadığına inanıyor.
Bu görüşlerin hiçbiri doğru değil. İncil, bir kişinin öldükten sonra cehenneme gitmekten nasıl kaçınabileceği konusunda çok açıktır.
Kutsal Kitap cehennemi korkunç ve korkunç bir yer olarak tanımlar.
Cehennem şöyle tanımlanır:
"Ebedi ateş,"
(Matta 25:41)
Sonra solundakilere, "Benden, lanetliler, şeytan ve melekleri için hazırlanmış ebedi ateşe doğru gidin;
"söndürülemez ateş"
(Matta 3:12)
Fırlatma çatalı Elinde ve harman yerini iyice temizleyecektir; Ve buğdayını ahırda toplayacak, fakat samanları sönmez ateşle yakacak.
"utanç ve ebedi aşağılama"
(Daniel 12:2)
Yerin tozunda uyuyanların çoğu uyanacak, bunlar sonsuz yaşama, ancak diğerleri utanç ve ebedi aşağılama olacak.
"yangının söndürülmediği" bir yer
(Markos 9:45-46)
Ayağınız tökezlemenize neden oluyorsa kesin; İki ayağınızın cehenneme atılmasından [solucanlarının ölmediği ve ateşin sönmediği] hayata topal bir şekilde girmeniz sizin için daha iyidir.
Vahiy 20:10
Ve onları kandıran şeytan, canavarın ve sahte peygamberin de bulunduğu ateş ve kükürt gölüne atıldı; ve onlar sonsuza dek gece gündüz işkence göreceklerdir.
cehennemi, kötülerin "sonsuza dek gece gündüz işkence gördüğü" bir "yanan sülfür gölü" olarak tanımlar. Belli ki cehennem kaçınmamız gereken bir yer.
Bu iki dakikalık video şunları açıklıyor:
Mark Spence, Livingwaters.com
Neden cehennem var ve Tanrı neden oraya bazı insanları gönderiyor?
Kutsal Kitap bize, Tanrı'nın şeytan ve düşmüş melekler için cehennemi O'na isyan ettikten sonra "hazırladığını" söyler.
(Matta 25:41)
Sonra solundakilere, "Benden, lanetliler, şeytan ve melekleri için hazırlanmış ebedi ateşe doğru gidin;
Tanrı'nın bağışlama teklifini reddedenler, şeytanın ve düşmüş meleklerin aynı ebedi kaderini yaşayacaklar. Cehennem neden gerekli? Tüm günahlar nihayetinde Tanrı'ya karşıdır
(Mezmur 51:4)
Sana karşı, sadece Sen, günah işledim ve Senin gözünde kötü olanı yaptım,
Böylece konuştuğunuzda haklı ve yargıladığınızda suçsuz olursunuz.
ve Tanrı sonsuz ve ebedi bir varlık olduğu için, yalnızca sonsuz ve ebedi bir ceza yeterlidir. Cehennem, Tanrı'nın kutsal olduğu ve adaletin doğru taleplerinin yerine getirildiği yerdir. Cehennem, Tanrı'nın günahı ve O'nu reddeden herkesi kınadığı yerdir. İncil, hepimizin günah işlediğini açıkça belirtir
(Vaiz 7:20)
Gerçekten de, yeryüzünde sürekli iyilik yapan ve asla günah işlemeyen erdemli bir adam yoktur. (Romalılar 3: 10-23)
yazıldığı gibi, "Doğru olan yok, bir tane bile; Anlayan yok,
Tanrı'yı arayan kimse yoktur; Hepsi bir yana döndü, birlikte işe yaramaz hale geldi; İyilik yapan yok
Bir tane bile yok. "
Yani sonuç olarak hepimiz cehenneme gitmeyi hak ediyoruz.
Öyleyse cehenneme nasıl gidemeyiz?
Sadece sonsuz ve ebedi bir ceza yeterli olduğuna göre, sonsuz ve ebedi bir bedel ödenmelidir. Tanrı, İsa Mesih'in Kişiliğinde bir insan oldu
(Yuhanna 1:1,14)
Başlangıçta Söz vardı ve Söz Tanrı'yla birlikteydi ve Söz Tanrı'ydı. Ve Söz beden oldu ve aramızda yaşadı ve O'nun ihtişamını, Baba'dan gelen biricik zarafet ve hakikat dolu olarak görkemini gördük.
İsa Mesih'te Tanrı aramızda yaşadı, bize öğretti ve bizi iyileştirdi - ama bunlar O'nun nihai görevi değildi. Tanrı bizim için ölebilsin diye bir insan oldu. İnsan şeklindeki Tanrı İsa çarmıhta öldü. Tanrı olarak ölümü, günahın tam bedelini ödeyerek sonsuz ve sonsuz değerdi
(1 Yuhanna 2:2)
ve O'nun Kendisi günahlarımızın yatkınlığıdır; ve sadece bizim için değil, aynı zamanda tüm dünyadan olanlar için
Tanrı bizi İsa Mesih'i Kurtarıcı olarak kabul etmeye davet ediyor ve O'nun ölümünü günahlarımızın tam ve adil bir bedeli olarak kabul ediyor.
Tanrı, İsa'ya inanan herkese söz verir,
(Yuhanna 3:16)
Çünkü Tanrı dünyayı o kadar sevdi ki, biricik Oğlunu verdi, O'na iman eden yok olmayacak, sonsuz yaşama sahip olacak.
Kurtarıcı olarak yalnız O'na güvenerek,
(Yuhanna 14:6)
İsa ona şöyle dedi: "Yol, gerçek ve yaşam benim; Baba'ya kimse benim aracılığımla gelmez."
kurtarılacak
Tanrı kimsenin cehenneme gitmesini istemiyor
(2 Petrus 3:9)
Bazıları yavaşlığı saydığı için Rab, verdiği sözde yavaş değil, ama size karşı sabırlı, kimsenin yok olmasını değil, herkesin pişman olmasını diliyor.
Bu nedenle Tanrı, bizim adımıza nihai, mükemmel ve yeterli fedakarlığı yaptı. Cehenneme gitmek istemiyorsan İsa'yı Kurtarıcın olarak kabul et. Bu kadar basit. Tanrı'ya günahkar olduğunuzu ve cehenneme gitmeyi hak ettiğinizi söyleyin. Kurtarıcınız olarak İsa Mesih'e güvendiğinizi Tanrı'ya bildirin. Kurtuluşunuzu ve cehennemden kurtuluşunuzu sağladığınız için Tanrı'ya şükürler olsun.
Kurtarıcı olarak İsa Mesih'e güvenerek ve inanarak basit bir iman, cehenneme gitmekten nasıl kaçınabileceğinizdir!
Elçilerin İşleri 16:30-31
ve onları dışarı çıkardıktan sonra, "Efendim, kurtulmak için ne yapmalıyım?"
Onlar, "Rab İsa'ya inanın ve kurtulacaksınız, siz ve aileniz" dediler.
Efesliler 2:8
Çünkü zarafetle imanla kurtuldun; ve bu sizin değil, Tanrı'nın armağanıdır;
Markos 1:15
... "Tanrı'nın krallığı yakındır; tövbe ve inan (İsa Mesih'in müjdesine)"
Yaptığımız işlerle sonsuz kurtuluşu kazanamayız.
O'nun Oğlu İsa Mesih'e inandığımızda Tanrı'nın lütfuyla kurtuluruz.
Bu, Tanrı'nın bir armağanıdır.
Günahlarınızdan dönün ve tövbe edin ve İsa'ya güvenin!
Gerçek Hıristiyanın İşaretleri:
Sevgi gerçek olsun. Kötü olandan nefret edin; iyi olana sımsıkı sarılın. Birbirinizi kardeş sevgisiyle sevin. Onur göstermede birbirinizi geride bırakın.
Gayrette tembel olmayın, ruhta coşkun olun, Rab'be hizmet edin.
Umudunuzla sevinin, sıkıntınızda sabırlı olun, duanızda ısrarcı olun.
Kutsalların ihtiyaçlarına katkıda bulunun ve konukseverlik göstermeye çalışın.
Size zulmedenleri kutsayın; onları kutsayın ve lanetlemeyin.
Sevinenlerle sevinin, ağlayanlarla ağlayın.
Birbirinizle uyum içinde yaşayın. Kibirlenmeyin, yoksullarla arkadaşlık edin. Asla kendi gözünde akıllı olma.
Kimsenin kötülüğüne kötülükle karşılık vermeyin; herkesin gözünde onurlu olanı yapmayı düşünün.
Mümkünse, size bağlı olduğu sürece herkesle barış içinde yaşayın.
--- Romalilara 12:9-18
